Voordat ik ontdekte dat BBQ mijn grootste passie zou worden, bracht ik tien jaar door binnen Defensie. Tien jaar waarin kameraadschap, vuur, eenvoud en het buitenleven de rode draad vormden. Ik genoot altijd al van de puurheid van outdoor coocking. Het koken met beperkte middelen, in weer en wind, waar de omstandigheden bepalen hoe je werkt en niet andersom. Vuur was toen al meer dan warmte of licht; het was een ontmoetingsplek, een rustpunt, een manier om met elkaar in contact te komen.
Mensen vragen me vaak waardoor die unieke verbroedering binnen Defensie ontstaat. Mijn antwoord is simpel: tijd. Veel tijd samen doorbrengen, zowel in comfortabele als in totaal niet comfortabele momenten. Je ziet elkaar in alle omstandigheden, leert elkaar door en door kennen en bouwt iets op dat je zelden tegenkomt in het dagelijks leven. Die echte rauwe, klik dat is iets wat mij altijd is bijgebleven.
Toen ik later mijn liefde voor BBQ verder ontdekte, merkte ik dat exact diezelfde elementen daar terugkomen. Het geduld, het vuur, het samenwerken, het delen van het moment. Of je nu low & slow ribs maakt of een hele zalm op hout laat garen: je doet het samen, je neemt de tijd en je laat alles even los.
Dat is ook precies waarom ik mijn BBQ-workshops ben gaan organiseren. Mijn drijfveer is mensen bij elkaar brengen. Iedereen gedraagt zich anders als hij of zij binnenkomt: de één afwachtend, de ander enthousiast, soms zelfs een beetje onzeker. Maar wat ik telkens weer zie, is dat mensen uiteindelijk altijd samen optrekken. Ze stappen uit hun comfortzone, proberen, leren en lachen. En daar zit voor mij een duidelijke link met mijn tijd bij Defensie: niet te veel nadenken, maar doen. Gewoon beginnen. Samen.
In iedere workshop herken ik dat stukje verbroedering van vroeger op een andere manier, maar met dezelfde kern. Vuur, eten, tijd en mensen die elkaar beter leren kennen. Dat is voor mij de magie van BBQ, en precies waarom ik dit met zoveel plezier doe.